Z perspektywy religii chrześcijańskiej Święta Wielkanocne upamiętniają przede wszystkim mękę, śmierć oraz zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Kościół katolicki stawia baranka jako symbol Wielkanocy. Powodem tego jest m.in. to, że Jan Chrzciciel nadał taki tytuł Jezusowi w Nowym Testamencie. Natomiast jednym z najpowszechniejszych symboli tego święta jest tzw. „zajączek wielkanocny”. Dlaczego właśnie zajączek?
Uroczy zajączek jest dziś znany jako magiczne zwierzątko, które obdarowuje dzieci w czasie Wielkanocy. Jednakże kiedyś było inaczej. W dawnych czasach w głównej mierze był on kojarzony z niezwykłą płodnością. Dlatego zajączek pojawia się już w starożytnym Egipcie u boku odradzającego się Ozyrysa. Oprócz tego, zwierze to można spotkać w mitologii pochodzącej właściwie z każdego zakątka świata. Nie wiadomo dlaczego jest obecny w tak wielu mitologiach. Przypuszcza się, że zamieszkiwał wówczas prawie całą Ziemię, a jego populacja była bardzo wysoka.
Okazuje się również, że zajączek wielkanocny ma związek z pogańskimi wierzeniami.
Wykorzystywany był w rytach przedchrześcijańskich. Tam również odnosił się do płodności, czyli dobrobytu. Zając wielkanocny pojawia się także w innych religiach pogańskich. Nazwa Wielkanoc, czyli „Easter” pochodzi od anglosaskiej bogini wiosny, która nazywała się Eostre. Ulubionym zwierzęciem bogini był oczywiście zając. Z kolei w Grecji zające występowały tuż obok Afrodyty. Odzwierciedlały one odrodzenie i płodność.
Często zachodzą pomyłki polegające na przypisywaniu zająca oraz królika do tego samego gatunku. Jednak to dwa odrębne stworzenia, mimo że wydają się być bardzo podobne. Królik jest mniejszy od zająca - ma krótsze uszy oraz kończyny. Poza tym zając szarak jest naszym rodzimym zwierzęciem. Natomiast pierwotnym domem królika europejskiego jest Półwysep Iberyjski. Rozpowszechnił się on w Europie w trakcie podbojów armii rzymskiej. Coraz częściej w kulturze przestaje się rozróżniać te dwa gatunki.
Jednak w Polsce symbolem Wielkanocy jest zając. Z kolei królik pełni tę rolę w krajach Europy Zachodniej.
Co ciekawe, zając nie jest jedynym nietypowym symbolem wielkanocnym. W Szwajcarii odpowiednikiem zajączka jest kukułka. W Niemczech takimi zwierzętami były kiedyś: lis oraz bocian. W USA natomiast organizowane są nawet parady świąteczne. Biorą w nich udział domowe pupile. Najczęściej są nimi odpowiednio przygotowane psy.
Zajączek Wielkanocny cieszy się powszechną sympatią. Dostarcza on większości osób pozytywne emocje i poprawia nastrój. Ważne są religijne tradycje, ale miło czasem spojrzeć na niektóre rzeczy z innej perspektywy. Zwłaszcza dzieciom wielką przyjemność sprawia coroczne poszukiwanie czekoladowych pisanek. Są one przy tym święcie przekonane, że te pisanki to prezenty od długouchego magicznego stworzonka. Dla najmłodszych stwarza to możliwość do miłej zabawy, którą będą wspominać w przyszłości. Jest to jedna z zalet dzieciństwa, kiedy można uwierzyć w rzeczy niezwykłe. Dorosłym w tej sytuacji pozostaje towarzyszyć swoim pociechom. Przy okazji jest to szansa do załapania się na czekoladowe jajko albo nawet zajączka.
